لاتکس مستقیماً از درختان لاستیک به دست می آید و به این ترتیب حاوی پروتئینی از گیاه است که می تواند در برخی افراد آلرژی ایجاد کند.
دستکش لاتکس پودری نیز یکی از پرکاربردترین دستکش های یکبار مصرف هستند.
واکنش‌های پس از قرار گرفتن در معرض دستکش‌های لاتکس ممکن است از تحریک خفیف (که همیشه یک آلرژی واقعی نیست) تا واکنش‌های آلرژیک شدید تهدید کننده زندگی برای برخی افراد متغیر باشد.
اطلاعات بیشتر در مورد حساسیت به لاتکس را می توان در برگه اطلاعات لاتکس یافت.
توجه داشته باشید که لاتکس یک حساسیت‌زا است، به این معنی که افرادی که به لاتکس حساسیت ندارند، می‌توانند به مرور زمان در اثر قرار گرفتن در معرض مکرر آلرژی پیدا کنند.
با توجه به میزان بروز حساسیت و حساسیت به لاتکس، برای محافظت از سلامت و ایمنی همه افراد جامعه ما نباید از دستکش لاتکس در محوطه دانشگاه استفاده شود.
دستکش نیتریل/نئوپرن/پلی اورتان:
لاستیک نیتریل یک لاستیک مصنوعی بزرگ، یک کوپلیمر از اکریلونیتریل و بوتادین است که در تولید دستکش های بدون لاتکس استفاده می شود.
درماتیت تماسی آلرژیک به نیتریل، اگرچه تا حدودی نادر است، اما معمولاً به دلیل حساسیت به شتاب دهنده های مورد استفاده در فرآیند پلیمریزاسیون برای تولید دستکش های لاستیکی نیتریل است.
مقادیر باقی مانده از این شتاب دهنده ها، از جمله تیورام، دی تیوکاربامات ها و مرکاپتوبنزوتیازول، در دستکش باقی می ماند و می تواند واکنش های آلرژیک در افراد حساس ایجاد کند.
برخی از افراد نیز ممکن است به شتاب دهنده ها حساس شوند و به مرور زمان دچار آلرژی شوند. در بیشتر موارد، تحریک ناشی از پوشیدن دستکش نیتریل یک آلرژی واقعی نیست.
اوریتاریای تماسی اغلب به دلیل پوشیدن دستکش برای مدت طولانی و قرار گرفتن در معرض رطوبت ناشی از تعریق ایجاد می شود.
آستر دستکش می تواند به جلوگیری و در بیشتر موارد از بین بردن این تحریک کمک کند.
دستکش های وینیل/پلاستیک/پی وی سی:
واکنش های آلرژیک به دستکش های وینیل بسیار نادر است.
در بیشتر مواقع مشکل کهیر تماسی است که یک تحریک ساده پوستی ناشی از تعریق و عدم تهویه داخل دستکش است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.