کفش اسپرت مردانه خارجی، این تمایل را می توان در اسکلت های دیگر نیز نشان داد برای مثال در گور Sungir 1 (روسیه)، که قدمت آن به حدود 27000 قبل از میلاد مسیح می رسد (مطابق با حدود 30500 قبل از میلاد در هنگام کالیبره شدن ).
علاوه بر این، در هر سه قبر سونگیر، مهرههای عاج ردیفشده در ناحیه پا یافت شد که نشانهای واضح از تزئینات قبلی روی کفشهای چرمی یا رافیا را نشان میدهد. از آنجایی که مواد آلی نرم به طور کامل در خاک از بین رفته اند، این را فقط می توان از دانه های عاج ماموت پشمالوی باقی مانده استنباط کرد .
در غار Niaux که در زمان Magdalenian نقاشی شده است (تاریخ 14500-13500 قبل از میلاد)، برخی ردپاها در خاک رس غار پیدا شده است که نشان از پوشیدن کفش دارد. با این حال، بیشتر این نشانهها با پای برهنه فرورفته هستند و نشانههای انگشت پا به وضوح قابل تشخیص است.
تا به امروز، قدیمی ترین کشفیات مستقیم کفش از آمریکای شمالی آمده است: صندل های سرخپوشان هندی در فورت راک ، اورگان (ایالات متحده آمریکا) در سال 1938 یافت شدند. تاریخ گذاری شدند. یک کفش کمی جوانتر از غار تحقیقاتی آرنولد در میسوری (ایالات متحده آمریکا) می آید.
قدیمیترین بقایای کفش چرمی که پیدا شده است متعلق به Schnidejoch در کوههای آلپ برن است که در سال 2008 با سایر بقایای دوران نوسنگی در 4300 قبل از میلاد دوباره تأسیس شد . تاریخ گذاری شد. اشیاء یافت شده در سال 2003 در سال 2008 منتشر شدند.
مربوط به 3630-3380 ق.م. قدیمی ترین کفش چرمی کاملاً حفظ شده، متعلق به قرن اول قبل از میلاد، در غار آرنی یک ( استان وایوتس دزور ) در ارمنستان در سال 2008 در لایه های عصر مس کاوش شد.
این کفش از یک تکه پوست گاو ساخته شده بود و با علف خشک ( Poaceae ) پر شده بود. نتایج در سال 2010 منتشر شد.
کفشهای مومیایی یخچالهای طبیعی عصر مس ” Ötzi ” ساختاری عملکردی بهینه را نشان میدهند. کفشی که مخصوص نیازهای کوههای مرتفع ساخته شده بود با ” بند کفش ” بسته می شد.
از چرم گاو برای قسمت فوقانی استفاده می شد، با سمت مودار رو به بیرون برای دفع رطوبت. زیره آن از پوست خرس عایق بهتری ساخته شده بود که قسمت داخلی آن مودار بود.
یک نوار چرمی عرضی و متقاطع به قسمت زیرین آن چسبانده شده بود که نشان دهنده قدیمی ترین زیره نیمرخ شناخته شده یک کفش است.
چرم شفت و زیره آن توسط a – در Vorstichtechnik ساخته شده استجمع شده – بند چرمی تمام گرد. کفش داخلی از طناب های چمنی سوراخ شده و پیچ خورده تشکیل شده بود.
این قیطان توسط بند چرمی اطراف محکم به زیره متصل بود، اما به سمت بالا باز بود. یونجه بین توری کفش داخلی و چرم رویه که به عنوان بالشتک و لایه عایق عمل می کرد، پر می شد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.